Mehmet Ali Birand' ın aramızdan ayrılması, tam 1 yıl oldu. Öldüğü haberini aldığım zamanını asla unutmayacağım.
Ölümüne ağladığım sayılı insanlardan biriydi. Yaptığı programlarıyla, yazılarıyla, kitaplarıyla, özgür gazeteci ruhuyla daha sayabileceğim bir çok özelliği ile muhteşem biri benim için. Farkındaysanız geçmiş zaman eki kullan(a)madım. Ölmesi demek benim için örnek kişiliğini kaybetmesi ya da önemsizleşmesi manasına gelmiyor.
En çok üzüldüğüm şey ise yaşımdan kaynaklı fazla tanıyamamış olmam. Öğrencisi olmayı o kadar çok isterdim ki... Öldüğü zaman Türkiye'nin böyle bir gazeteceyi kaybetmesinden sonra öğrencisi olamadığım için çok üzüldüm, onu tanıyamadığım için, yaptığı programlarda yer alamadığım için o kadar üzgünüm ki ...
Senin sayende medyayı sevdim, bu sektörün içinde olmayı istedim keşke şimdi de sen olsaydın da şu an yaşanan haberleri senin yorumun ile duysaydım, keşke yaşasaydın da bugün 32. Günü senden izleseydim, keşke yaşasaydın da öğrencin olsaydım keşke yaşasaydın da bugün yaşanan zorluklar da yanımız da olsaydın, ailenin, sevdiklerinin yanında olsaydın bu keşkeler uzayıp gider...
Ekranlarda gülümseyişinin olmadığı koca 1 yıl geçti ve geçiyor...
